بازدارنده خوردگی یک مادهٔ شیمیایی یا ترکیبی از مواد است که وقتی در غلظتهای بسیار پایین به محیط خورنده اضافه شود، بدون تغییر دادن محیط بهطور مؤثر سرعت خوردگی فلز را کاهش داده یا از وقوع آن پیشگیری میکند. بازدارندههای خوردگی میتوانند به صورت جامد، مایع یا گاز باشند و در محیطهای جامد مثل بتن و پوششهای آلی، محیطهای مایع مثل آب و حلالهای آلی یا محیطهای در حالت گاز مثل اتمسفر یا بخار آب مورد استفاده قرار گیرند. بازدارندههای خوردگی بر اساس حلالیت یا پراکندگی در سیالی که باید عمل بازدارندگی در آن انجام شود، انتخاب میشوند.